اجازه به مجاز مجهولاجازه به مجاز مجهول، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به اذن نقل حدیث به شخص غیر معلوم گفته می‌شود. ۱ - تعریفمراد از "اجازه به مجاز مجهول" آن است که شخص معینی به شخص مجهولی نسبت به کتاب مشخصی اجازه نقل روایت دهد مثل این که بگوید: "اجزت لمحمد بن خالد بکتاب کذا" یعنی به محمد بن خالد اجازه دادم که فلان کتاب را روایت کند. در حالی که "محمد بن خالد" مشترک بین گروهی از راویان است. بعضی "اجازه به مجهول" را به علت مجهول‌بودن باطل دانسته‌اند. [۲]
مدیر شانه‌چی، کاظم، درایة الحدیث، ص۱۳۵.
[۵]
علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۵۸.
۲ - مستندات مقالهدر تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است: • عاملی، علی بن احمد، الرعایة فی علم الدرایه. • مدیر شانه‌چی، کاظم، درایة الحدیث. • مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه. • علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه. ۳ - پانویس
۴ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله اجازه به مجاز مجهول»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۴/۱۲. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی
|